Tomasz Kulikowski urodził się w 1957 roku we Wrocławiu. Liceum Muzyczne ukończył w 1976 w klasie organów prof. Klemensa Kamińskiego. 

W tym samym roku rozpoczął studia w zakresie kompozycji u prof. Tadeusz Natansona we wrocławskiej PWSM. Dyplom otrzymał w 1981 roku. Po ukończeniu studiów pracował w szkołach muzycznych II stopnia w Legnicy i we Wrocławiu, a także jako akompaniator w MDK Wrocław-Krzyki oraz organista. Od 1989 jest wykładowcą AM im. K. Lipińskiego
we Wrocławiu. Zainteresowanie T. Kulikowskiego muzyką polifoniczną wyraźnie wpływa na fakturę jego utworów; powstaje tu swoisty rodzaj idiomu stylistycznego. Język muzyczny podlega powolnym przemianom – od niemieckiego konstruktywizmu (J. S. Bach, J. Brahms, M. Reger, P. Hindemith, A. Berg) do romańskiej swobody w traktowaniu materii dźwiękowej (C. Debussy, M. Ravel, G. Fauré, F. Poulenc, O. Messiaen). Zdecydowaną większość kompozycji stanowią dzieła kameralne i organowe. Wśród orkiestrowych wyróżnić można: pastisz Suita Mikołajowa (1996), Capriccio na orkiestrę (1999), Koncert na klawesyn i orkiestrę kameralną (2003), Poemat na fortepian i orkiestrę (2011), Jesienna opowieść na orkiestrę kameralną (2014).
T. Kulikowski jest ponadto autorem artykułów naukowych z zakresu harmoniki modalnej, stylistyki akompaniamentu liturgicznego i możliwości zastosowania w nim współczesnych technik kompozytorskich.

Sonata na flet prosty i klawesyn powstała w roku 2003 z myślą o wykonawcach – T. Dobrzańskim i A. Rupocińskiej. Jej prawykonanie odbyło się w XII 2003 AMKL we Wrocławiu w ramach 1692 Wtorku Muzycznego. Forma utworu odpowiada barokowej sonacie da chiesa: Adagio, Allegro, Andante, Presto. Pierwsze trzy części rozwijają się sekwencyjnie, zarówno w zakresie elementów dzieła muzycznego, jak i faktury. Ostatnia część utrzymana jest w formie fugi.

Senne róże to cykl czterech pieśni napisanych w roku 2006 do słów poetów młodopolskich: J. Tarnawy-Czaplickiej (Senne róże), Z. Różyckiego (Bzy), B. Ostrowskiej (Nieśmiertelniki, Storczyki). Zostały one dedykowane prof. Marii Zduniak, zasłużonemu badaczowi i popularyzatorowi śląskiej kultury muzycznej. Prawykonanie odbyło się w AMKL w marcu 2007 roku na koncercie autorskim w ramach Wtorków Muzycznych

Trzy medytacje na wiolonczelę i fortepian skomponowane zostały w 2011 roku z myślą o wykonawcach – L. Grzance-Urbaniak i A. Gągoli. Są to trzy niezależne utwory, nie tworzą one formy cyklicznej. Po raz pierwszy wykonane zostały na koncercie kompozytorskim w listopadzie roku 2014 . Koncert ten odbył się w AMKL w ramach cyklu Muzyka polska.

Suita na trio stroikowe powstała w roku 2006, oryginalnie przeznaczona na dwa oboje i fagot, z możliwością zamiany drugiego oboju na klarnet. Utwór nie doczekał się jeszcze wykonania koncertowego. Składa się z sześciu części (Toccata, Melodia, Capriccio, Intermezzo, Organum, Fuga), w których zastosowano elementy archaizacji.

Tekst: Agnieszka Zwierzycka